Pisałem o teście dla biegaczy, dla kajakarzy i jestem zdziwiony, że nie napisałem o teście Conconiego dla kolarzy wcześniej. Widać inne sprawy i tematy pochłonęły mnie bardziej.
Przypomnę, że test Conconiego (nazwa wzięta od nazwiska dość kontrowersyjnego włoskiego fizjologa Francesco Conconi'ego) jest najprostszym tzw. testem terenowym do wyznaczania progu przemian beztlenowych, czyli takiej intensywności przy której procesy beztlenowe zaczynają dominować nad procesami tlenowymi.
Wyrażenie "test terenowy" jest użyte tutaj jako synonim prostej metody opierającej się na pomiarze tętna i uwzględniającej liniowy przyrost tętna do intensywności wysiłku w odpowiednim zakresie oraz nie wymagającej laboratorium fizjologicznego.
Innym prostym testem terenowym przydatnym dla kolarzy jest test Carmichaela.
Sezon za pasem, rowery już są odkurzane, więc pora ocenić swoje możliwości na początku sezonu.
Potrzebny sprzęt:
- Rower
- Trenażer
- Licznik prędkości z czujnikiem na "pracującym" kole (często wymaga to przełożenia czujnika na tylne koło)
- Licznik kadencji (niekoniecznie, o ile mamy do czynienia z doświadczonym zawodnikiem z ustabilizowanym obrotem)
- Monitor pracy serca, zwany pulsometrem
Korzyści z poznania swojego progu beztlenowego:
Nagromadzenie mleczanu w mięśniach upośledza ich pracę co przekłada się na wolniejsze tempo jazdy, aż do momentu jego utylizacji. Podnosząc próg na wyższe prędkości zawodnik ma bonus, którego może nie mieć jego rywal, a to z kolei przekłada się wymiernie na wynik lub miejsce na mecie.
Przebieg testu
- Przeprowadź rozgrzewkę, nie zapomnij o kilku akcentach szybkościowych na koniec; 15-20 minut powinno wystarczyć.
- Rozpocznij test od niskiej, komfortowej prędkości.
- Cały czas utrzymuj kadencję ok. 90 obr./1 min
- Co 1 minutę zwiększaj prędkość o 1 km/h (służą do tego przerzutki oraz opór rolki trenażera)
- Kontynuuj do odmowy
- Pomocnik powinien co 1 minutę spisywać tętno i prędkość, kontrolować wzrost prędkości oraz utrzymywanie kadencji
- Po zakończeniu testu zrób sobie lekki rozjazd parominutowy, by tętno wróciło do stanu wejściowego
Test Conconiego dla kolarzy
Tak przygotowany (jak w tekście) i przeprowadzony test nadaje się tylko dla kolarzy. Nie należy wyników transponować na bieganie korzystając z ogólnej formuły +10 ud./min. Triathloniści powinni rozważyć przeprowadzenia testu kolarskiego i biegowego w kolejnych dniach.
Tak może wyglądać przykładowa tabela z danymi z próby:
Przedstawienie wyników testu w postaci graficznej:
Nanieś otrzymane dane na wykres i oznacz "punkt załamania".
Jak widać z przykładowego wykresu punkt załamania następuje w 12 minucie przy prędkości 31 km/h (patrz tabela). Jest to próg przemian beztlenowych.
Jak często można przeprowadzać test?
W zasadzie nie powinno się testu Conconiego wykonywać częściej niż jeden raz w miesiącu, a nawet raz na kwartał przy doświadczonych zawodnikach o ustabilizowanym przebiegu formy. Jest to bardzo wyczerpująca jednostka treningowa.
Ponieważ test Conconiego jest testem wysiłkowym "do odmowy" (wyczerpania sił organizmu do dalszego wzrostu obciążenia i niemożności utrzymania wysiłku na zadanym obciążeniu), nie nadaje się dla debiutantów, gdyż najczęściej nie wytrzymują oni obciążenia i raczej przerywają wykonywaną pracę niż są w stanie kontynuować wysiłek do uzyskania wartościowych i miarodajnych wyników.
Przy okazji (skoro jest „do odmowy”) uzyskuje się rzeczywiste tętno maksymalne jazdy na rowerze.
Ostatnia uwaga:
nie zawsze test pozwala uzyskać wykres tak jasny i jednoznaczny jak ten przytoczony przeze mnie. Wtedy należy wyjątkowo po tygodniu test powtórzyć (o ile zależy nam na nim) lub zwrócić się do osoby z doświadczeniem w interpretowaniu tego typu testów o opis.
1 komentarz:
Proszę Pani, dane do analizy wziąłem z życia, czyli z testu, który przeprowadzałem.
Wziąłem takie, które były najbardziej wyraziste dla odpowiedniego zilustrowania tekstu.
***
A co się tyczy najniższego punktu załamania, hmm, "według innych danych", czyli według jakich?
Podstawowa definicja (Wikipedia) mówi nam:
"The heart rate increases (approximately) linearly up to the deflection point, where the heart rate reaches AT (also known as LT, lactate threshold, in more modern nomenclature)".
Literatura fachowa szczegółowo test opisuje.
Ukazało się także wiele krytycznych publikacji.
Powstało kilka modyfikacji.
Opracowano inne testy, które opierają się na tej samej lub zbliżonej metodyce.
Co do samego testu, po wielu latach korzystania z niego:
1. jest prosty i łatwy, i nieinwazyjny
2. można go przeprowadzić "zawsze i wszędzie"
3. nie nadaje się dla początkujących sportowców, zwłaszcza amatorów
4. czasami wyniki są bardzo trudne do zinterpretowania
Prześlij komentarz